Zwyczaje weselne – co tak naprawdę znaczą?

Choć wesela coraz rzadziej są tradycyjne, to pewne elementy obrządku ślubno-weselnego nadal wykorzystywane są przez Pary Młode. Nawet Ci Młodzi, którzy nie hołdują tradycji i przygotowują nowoczesne przyjęcie, wykorzystują niektóre tradycyjne elementy, nie zawsze robiąc to świadomie. Przedstawiamy najpopularniejsze ślubne i weselne zwyczaje, których tłem jest dom Panny Młodej, droga do kościoła i sala na wesele.

Tajemnica sukni Panny Młodej

Zgodnie z tradycją Pan Młody nie powinien oglądać sukni Panny Młodej aż do dnia ślubu. Zwyczajowo Panna Młoda wybiera suknię ze świadkową lub innymi bliskimi jej kobietami, a wybór powinien pozostać tajemnicą. Według przesądu zobaczenie Panny Młodej w sukni ślubnej przed ślubem zwiastuje nieszczęście w małżeństwie. Współcześnie tylko nieliczni wierzą w przesądy, a Para Młoda często wybiera suknię razem.

Brama weselna

Dawniej bramę ślubną stawiali sąsiedzi Panny Młodej, którzy nie zostali zaproszeni na wesele. Orszak weselny wyruszał z domu Panny Młodej, a okoliczni mieszkańcy zatrzymywali pochód, składając Parze Młodej życzenia i otrzymywali za to weselne słodkości i alkohol.
Dziś bramy przyjmują zdecydowanie bardziej różnorodne formy. Robią je zazwyczaj znajomi Pary Młodej, wykorzystując na tę okazję gotowe lub samodzielnie zaaranżowane scenariusze. Słodkości i alkohol nie mają tu dużego znaczenia.

Coś niebieskiego, coś pożyczonego

Zwyczaje weselne mają zapewnić zgodę i szczęście w małżeństwie. Niebieski element również ma temu służyć. Kolor niebieski określany jest jako kolor, który przyciąga miłość, szczęście i zgodę. W starożytności Panny Młode występowały podczas zaślubin w niebieskich lub błękitnych sukienkach ślubnych. Dziś kolor niebieski pojawia się jako dodatek, Panny Młode zakładają np. niebieską podwiązkę.
Panna Młoda powinna posiadać na ślubie coś pożyczonego, gdyż sam akt pożyczania jest symbolem przychylności i ma zwiastować taką właśnie postawę przyjaciół i rodziny. Żeby tradycji stało się zadość, pożyczony przedmiot należy zwrócić dzień po ślubie.

Obsypanie ryżem

Obsypanie Pary Młodej ryżem ma zwiastować szczęście i dostatek. Oprócz ryżu, pod nogi Państwa Młodych sypie się też drobne monety, które mają zapewnić Młodym bogactwo.
Goście często obsypują Parę Młodą także confetti lub płatkami kwiatów ze specjalnych tub. Lekkie płatki wirując w powietrzu dają ciekawy efekt estetyczny, ale nie niosą za sobą dodatkowej symboliki.

Powitanie chlebem i solą

Jesteście już po ślubie, udajecie się w drogę na przyjęcie, waszym oczom ukazuje się sala na wesele, a w jej progu Rodzice Pary Młodej witający Was chlebem  i solą, a często także kieliszkami z alkoholem. Często pada wtedy pytanie skierowane do Panny Młodej, które brzmi: „Co wybierasz? Chleb, sól czy Pana Młodego?”. Panna Młoda odpowiada: „Sól, chleb i Pana Młodego, żeby pracował na niego.” Ten zwyczaj również ma zapewnić Młodym szczęście i bogactwo oraz przychylność Rodziców. Chleb jest symbolem dostatku i nasycenia, zapewnienia podstawowych potrzeb. Sól symbolizuje miłość, której Młodym nie może zabraknąć.
Jeśli Para Młoda witana jest także alkoholem, powinna rzucić za siebie kieliszki tak, aby się potłukły, co ma zapewnić szczęście.

Przeniesienie przez próg

Czy oglądając różne sale na wesele zwracacie uwagę na to, czy w wejściu mają próg? Nie? A powinniście. Zwyczaj ten wywodzi się ze starożytnego Rzymu, gdzie wierzono, że potknięcie się Panny młodej podczas przechodzenia przez próg przynosi nieszczęście. Pan Młody przenosi żonę przez próg, żeby nie dopuścić do tego nieszczęścia.
Inne wierzenia zakładają, że za progiem mogą czyhać złe duchy, Pan Młody przenosi przez próg swoją żonę, aby ją przed nimi uchronić.
Dziś zwyczaj ten jest wciąż żywy, ale przenoszenie przez próg jest interpretowany raczej w kontekście okazania męskiej siły i chęci noszenia żony na rękach – zaspokojenia wszystkich jej potrzeb.

Zwyczaje weselne – rzucanie welonem i muchą

Zwyczaj ten wywodzi się z czasów, kiedy zamążpójście oznaczało dla kobiety być albo nie być. Kobiety nie były samodzielne i niezależne, a zamążpójście było konieczne, aby opuścić dom rodzinny. Dlatego też niemal każda panna marzyła, aby stać się mężatką.
Zwyczaj rzucania welonem miał zapewnić kolejnej pannie zamążpójście. Do ślubu miało dojść w ciągu 12 miesięcy od złapania welonu.
Dziś zwyczaj ten stanowi wyłącznie element zabawy. Jeśli Para Młoda decyduje się na oczepiny podczas wesela, zazwyczaj zaczyna się je właśnie od rzucania welonem. Sala na wesele zapełnia się wtedy osobami stanu wolnego, które walczą o złapanie welonu i muchy.

Tekst sponsorowany: GoCook – wynajem sal weselnych https://gocook.pl/wynajem-sali/sala-na-wesele